سفرهای کوتاه لعنتی

۸۳ نظر برای سفرهای کوتاه لعنتی

پرطرفدارترین دیدگاه به انتخاب متممی‌ها در این بحث

نویسنده‌ی دیدگاه : محمدرضا شعبانعلی



یه تجربه‌‌ی دیگه هم هست که از بعضی جهات شبیه این تجربه محسوب می‌شه. شاید بشه اسمش رو گذاشت: پیوستگی تجربه

من خیلی نوشابه دوست داشتم و دارم و معمولاً شیوه‌ی نوشابه خوردنم در گذشته، نوشیدن پیوسته‌ی یک قوطی (یا حتی یک بطری!) نوشابه بود.

اولین بار که با چالش جدی مواجه شدم، زمانی بود که به یک مسافرت رفتم و - طی ماجرایی - در یک رستوران، برای 200 سی سی نوشابه‌ی کوکا که در داخل یک گیلاس ریخته شده بود و بطری نداشت، 5 یورو پول دادم. به نظرم می‌شد نوشیدنی‌های خیلی متفاوتی با 5 یورو گرفت.

هم هوس نوشابه داشتم و هم پرداخت اون مبلغ برام فشار داشت و هم خجالت می‌کشیدم که سفارشم رو پس بگیرم و نوشیدنی مناسب‌تری سفارش بدم (مثلاً آب پرتقال!).

ناچار شدم، قطره قطره اون نوشابه رو خوردم و لذتی که از اون نوشابه بردم، وصف ناشدنی بود.

بعد از اون، همیشه لیوان‌های کاغذی یا شیشه‌ای خیلی کوچیک (به قول دوستان، شات!)‌ می‌گیرم و نوشابه‌ها رو در اونها می‌ریزم و می‌خورم. هم مصرفم کمتر شده و قند نوشیدنی‌ها (و مواد نگهدارنده و ...) کمتر بهم آسیب می‌زنه و هم اینکه لذت بیشتری رو تجربه می‌کنم.

خلاصه اینکه احساس می‌کنم ایجاد عامدانه‌ی ناپیوستگی، استراتژی مناسبی برای افزایش لذت از منابع محدود محسوب میشه.



 
تمرین‌ها و نظرات ثبت شده روی این درس صرفاً برای اعضای متمم نمایش داده می‌شود.
.